Polerowanie karoserii pozwala nie tylko odświeżyć wygląd samochodu, ale przyczynia się też do eliminacji drobnych uszkodzeń, a także zarysowań i do usunięcie nierówności lakieru. To także ochrona powierzchni samochodu przed czynnikami zewnętrznymi. Lakier szybko pokrywa się defektami i mikropęknięciami. Przez te defekty w powłoce do metalu dostają się substancje agresywne, które powodują początkowo niezauważalny proces korozji. Dlatego polerowanie to także profilaktyka ochrony karoserii.
PRZED nałożeniem pasty polerskiej
Nie da się wykonać wysokiej jakości polerowania za jednym razem, dlatego cały proces dzieli się na kilka etapów:
- Ocena stanu lakieru, identyfikacja wad.
- Usuwanie dużych ubytków – szlifowanie lakieru drobnoziarnistym papierem ściernym (usunięcie mikrowarstwy lakieru).
- Renowacja lakieru – polerowanie karoserii pastą ścierną (polerowanie regeneracyjne).
- Wzmocnienie połysku i ochrona ciała - polerowanie ciała pastą nieścierną (polerowanie ochronne).
Musisz wiedzieć, że właściwości pasty w dużej mierze zależą od składników, z których składa się pasta polerska. Lakiery ochronne na bazie wosków i silikonów są łatwe w aplikacji, a także łatwe do usunięcia. Po dwóch lub trzech wizytach w myjni takie polerowanie trzeba będzie powtórzyć. Warto też zwrócić uwagę na jakość środka do polerowania. Sklepy internetowe to miejsce, gdzie znajdziemy tu pasty polerskie dla profesjonalistów.
Zanim jednak przystąpimy do polerowania należy wykonać następujące czynności:
- Auto jest czysto umyte, na karoserii nie ma śladów bitumu i innych zabrudzeń.
- Odpryski i rysy „do metalu” są starannie zaklejane specjalną taśmą.
- Samochód nie jest wystawiona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.
- Pomieszczenie, w którym polerowany jest samochód, musi być dobrze wentylowane, ponieważ podczas pracy może tworzyć się duża ilość kurzu.
Potrzebna jest wystarczająca ilość światła. Wskazane jest umieszczenie światła w 5 punktach, aby równomiernie oświetlić wszystkie lakierowane powierzchnie samochodu, najlepiej uzyskując równomierne oświetlenie karoserii ze wszystkich stron, w przeciwnym razie niektóre rysy i przetarcia mogą zniknąć z pola widzenia. Dodatkowo przed przystąpieniem do polerowania konieczne jest zaklejenie taśmą maskującą wszystkich elementów plastikowych i gumowych na karoserii samochodu.
Pasta polerska na sucho
Pasty to płynne preparaty o różnych właściwościach do stosowania w automatycznych maszynach do polerowania lub ręcznych maszynach do dyskietek. Szlifowanie na sucho to operacja obróbki twardych i kruchych powierzchni, wykonywana za pomocą materiału ściernego bez użycia wody. Do tej metody szlifowania stosuje się papier ścierny, który nie spełnia kryteriów wodoodporności. W przypadku kontaktu papieru ściernego z wodą jego ziarno kruszy się i traci przydatność do głównego celu - szlifowania powierzchni.
Obróbkę na sucho można przeprowadzić ręcznie lub mechanicznie. Użyj szlifierki lub papieru ściernego, jeśli operacja jest wykonywana ręcznie. Podczas polerowania na sucho należy wymienić ścierniwo, gdy zmniejsza się wielkość ziarna. Przyczynia się to do uzyskania czystości i gładkości obrabianej powierzchni.
Jako narzędzie do szlifowania bez wody stosuje się szlifierkę orbitalną, która nadaje się do polerowania farb i lakierów. Może eliminować wszelkiego rodzaju defekty na powierzchni, na przykład shagreen (skórka pomarańczowa), bąbelki, opus i inne nierówności.
Pasta polerska na mokro
Szlifowanie na mokro to proces polerowania przy użyciu wody i specjalnych padów szlifierskich, które są przeznaczone do pracy z wodą. Technologia zakłada zastosowanie do szlifowania powierzchni materiału ściernego, który nie nasiąka i nie traci swoich właściwości w kontakcie z cieczą. Do szlifowania na mokro użyj wodoodpornego papieru ściernego.
Ziarno ścierne na papierze ściernym typu mokrego się nie wykrusza. Jeśli użyjesz takiego materiału szlifierskiego bez użycia wody, wówczas cząstki ścierne zostaną zatkane produktami obrabianej powierzchni, na przykład farbą, szpachlą, lakierem itp. Do szlifowania na mokro należy zaopatrzyć się w kilka kawałków ścierniwa o różnych wartościach ziarna. Rozpocznij szlifowanie grubym papierem ściernym. W trakcie obróbki na mokro materiał należy zmienić na papier ścierny o drobniejszym ziarnie. Ostatni etap należy zakończyć nieściernym papierem ściernym, czyli drobnoziarnistym.
Różnica między szlifowaniem na sucho i na mokro polega na doborze materiału ściernego. Aby wybrać odpowiedni papier ścierny do obróbki lakierniczej, należy zwrócić uwagę na oznaczenie papieru. W przypadku metody mokrej odpowiedni jest materiał szlifierski ze wskaźnikiem wodoodporności, w przypadku suchego – to kryterium nie ma znaczenia.
